ناي ني

سلام

۱۶ اسفند ۱۳۸۸ اولین پست وبلاگ نوشته شد و امروز ۱۶ اسفند ۱۳۹۱ هست.

نای نی هم سه ساله شد.

سه سال تلخ و شیرین. سه سال سیاه و سفید. سه سال...

هیچ حسی به عدد سه ندارم که بخوام در مورد ۳ توضیح بدم به جز این که شاید در سال جدید تصمیم بگیریم ۳ نفر بشیم. شااااید. و امیدوارم تصمیممون سه نشه.

امروز که دارم این مطلب رو آماده می کنم، خاطره روزهایی برام زنده شد که مثل خیلیا دوس داشتم وبلاگم پر بازدید بشه و راه به راه برام نظر بذارن. روزهایی که فکر می کردم حتما باید نای نی دیده بشه. روزهایی که مثل همه فکر میکردم. خاطره کامنتایی که اشتباهی پای مطلب نای نی نوشته میشد. بازدیدکننده هایی که اشتباه گرفته بودند. آشنایی ها، فراموش کردن ها. همه و همه برای من شیرینه.

سه سال قالب نای نی همینه که می بینید. به قول بلاگفا، سیه فام. فرقش با سیاه خالی اینه که یه خورده شیک تره.

سه سال متنامو خودم نوشتم، مگر موارد خاصی. نه از کسی دزدیدم، نه از کتابی کپی کردم، نه از کسی کمک گرفتم. هیچ وقتم مطلبی رو ننوشتم که پشیمون بشم و پاکش کنم. و این منو خوشحال می کنه.

درسته یه زمانی دوس داشتم بازدید نای نی بالا بره، ولی هیچ وقت نخواستم به هر قیمتی که شده برای خودم بازدیدکننده جمع کنم.

و امروز نه برای نظر، نه برای بازدید، و نه برای هیچ چیز دیگه، بلکه نای نی رو برای خود نای نی می خوام و دوسش دارم.

نای نی تولدت مبارک